اصل دوم سياه مثل مرگ

توضيحات:
اين قانون زياد نيازي به توضيح نداره ولي خوب براي روشن شدن مطلب بهتره يخورده بازش کنيم،
وزارت علوم يه ساختمون خيلي قشنگ ساخته توي شهرک غرب که آدم وقتي ميره اونجا شهوت ازش شرره ميکنه از بس اينجا نازبلا و باحاله،
دو هفته پيش صبح زود پاشدم به اين اميد که از معاون وزير يه امضاي ناقابل بگيرم
وقتي رسيدم اونجا دقيقا 8 بود
بعي کارهاي کوچيک رو انجام دادم تا شد هشت و نيم
و در آخرين مرحله گلاب به روتون رفتم که آخرين امضا رو از معاون وزير علوم بگيرم و تمام
آقاي دکتر نيامده بود و منشي اش (که مرد ريشويي بود!!!) گفت بنشينيد تا حاج آقا بيان!!!
منم گفتم نميشه کسي از طرف امضا کنه تا ما کارمون رديف بشه بريم
منشي اش هم گفت "مگه همينطوريه، انگار حاج آقا معاون وزيرنا، بايد خودشون تشريف بيارن"
نشون به اون نشون که حاج آقا (يا همون آقاي دکتر) تا يازده و نيم نيامدند
و آقاي منشي هم دلش براي ما سوخت و تلفن کرد به يه کسي و آمد
و يکي از طرفشان امضا کرد
و ما هم دعايشان کرديم وکاري که ميتوانست کله سحر تمام شود تا خود اذان ظهر کش پيدا کرد
و ما هم معين را دعاي عظيمي نموديم

حالا بگذريم که آنروز کليد دفتر ماشين نويسي گم شده بود و سرويس کارمندان هم کلي طول کشيد تا برسه

نتيجه گيري:
روز خوبي بود

2:07 PM

          Ø§Ø±Ø³Ø§Ù„ براي دوستان